مطلبی کوتاه درباره قطعات پیش ساخته بتنی دارای وزن متوسط

منبع : ایران سازه

قطعات پیش ساخته بتنی دارای وزن متوسط : این قطعات باید دارای شرایط JNW باشند یعنی همان شرایطی كه قطعات تولیدی شركت A. Jandris & Sons, Inc. , Gardner, MA و یا جایگزین های قابل قبول، حایز آن هستند. این قطعات باید با تمامی الزامات این مقاله و استاندارد های مرتبط و تمامی شرایط دیگری كه در ادامه ذكر می شود، سازگار باشند.
قطعات میان تهی و قطعات یكپارچه متحمل بار : باید حایز تمامی شرایط قانون ASTM C90-96a از نوع اول، كلاس اول، قسمت قطعات دارای رطوبت كنترل شده، باشند.
قطعات بادوام : تمامی قطعات باید زمانی كه مطابق با شرایط ASTM C-140 آزمایش می شوند، دارای كمینه استحكامی در حدود 1900 PSI باشند.
قطعات پیش ساخته بتنی دارای وزن متوسط : باید دارای تراكم وزنی كافی مطابق با ASTM C-33 باشند.
تمامی قطعات پیش ساخته بتنی دارای وزن متوسط ( معماری ، استاندارد و پشتیبانی ) این پروژه، باید توسط یك تولید كننده ساخته شده باشند.
شركت كنندگان در مزایده كه قصد دارند از توانایی های تولید كنندگان دیگر نیز استفاده كنند، باید نمونه ها و مشخصات فنی آن ها را به بخش معماری برای ارزیابی، بازبینی و دریافت موافقت نامه كتبی پیش از زمان مزایده، ارسال نمایند. اگر این محصولات مورد تصویب واقع شدند، اجازه نامه ای صادر می شود.
مواردی را كه مناسب هستند انتخاب كنید :
1) در طراحی، تمامی قطعاتی كه بر نما تأثیر گذارند را باید به حساب آورد. نیازی به حساب آوردن قطعاتی كه در نما پنهان هستند، نمی باشد ؛ ولی باید همواره آنها را در نظر داشت.
2) قطعات باید دارای لبه های عمودی مربع شكلی، دارای ابعاد 8. 3 " × 8. 3 " باشند كه در مركز وجهی كه در معرض دید است، قرار داشته باشد.
3) زمانی كه در طراحی ها مقاوم سازی در برابر آتش نیز لحاظ شده است، قطعات باید دارای شرایط مطروحه در شیوه معادل سازی ضخامت ارائه شده در كنفرانس صاحبنظران صنعت ساخت و ساز آمریكا، باشند.
4) عایق سازی ؛ عایق ها باید در هسته قطعات در مكان كارخانه تولید كننده قطعه، نصب شوند ؛ مانند قطعات Korfil كه دارای شكل U هستند و یا قطعات تك وجه تولیدی شركت تولید كننده قطعات بتنی عایق در West Brookfield, MA . این عایق ها باید به گونه ای در داخل قطعات نصب شوند كه در حمل و نقل، دچار جابجایی نشوند.
5) این قطعات باید دارای سیستم دافع آب داخلی باشند ( مانند بلوك های خشك ) و توسط تولیدكنندگان معتبر تولید شده باشند.

مطلبی کوتاه درباره استفاده از لاستیک های فرسوده در بتن

منبع : ایران سازه

در هر سال فقط در ايالات متحده ۲۵۰ ميليون تاير فرسوده به وزن بيش از ۳ ميليون تن جمع آوری می شود. همچنين يکی از بزرگترين چالشهای محيط زيستی موجود در اطراف کلان شهرها در جهان نحوه بازيافت و حذف مواد لاستيکی زائد از چرخه زيست محيطی می باشد. يکی از راه حلهای که برای حل اين مشکل پيشنهاد شده است استفاده از ذرات لاستيک تاير بعنوان يک ماده افزودنی در مصالح بر پايه سيمان است. اگرچه بتن يک ماده محبوب و پراستفاده در مصالح ساختمانی است اما دارای تقطه ضعفهايی نيز می باشد . همانند مقاومت کششی پايين ، شکل پذيری پايين ، جذب انرژی کم، انقباض و جمع شدگی بتن (shrinkage) و در پی آن ترک خوردگی ناشی از آن و در نهايت ترکهای ناشی از عمل آوری نامناسب و سخت شدگی بتن (hardening and curing cracking).
يافته های جديد نشان می دهد که استفاده از ذرات تايرهای فرسوده به ميزان زيادی می تواند اين نقاط ضعف بتن را برطرف کند. هر چند استفاده از لاستيک در آسفالت بيشتر از يک دهه است که صورت می گيرد اما کاربرد آن در بتن بتازگی صورت گرفته است و تحقيقات زيادی بر امکان سنجی آن انجام شده. هرچند اين تحقيقات هنوز کامل نشده است اما روشهای آزمايشی مختلفی برای کاربرد اين لاستيک ها حاصل گرديده است . معمولا جايگزينی کامل سنگدانه های درشت دانه(شن) و سنگدانه های ريزدانه(ماسه ) با لاستيک بدليل کاهش مقاومت شديد مناسب بنظر نمی رسد. ولی با جايگزينی نسبت کمی از آن با سنگدانه ها کاهش مقاومت ناچيزی صورت می گيرد که قابل صرفنظر کردن است. مطالعات نشان می دهد که ميزان لاستيک نبايد از ۲۰-۱۷ درصد کل حجم سنگدانه ها بيشتر شود . همچنين آزمايشها نشان می دهد که استفاده از لاستيک در مخلوط بتن سيمانی ميزان انقباض و ترکيدگی بتن در اثر از دست دادن آب (drying shrinkage) ،شکنندگی و مدول الاستيسته بتن را کاهش می دهد و بطور کلی پايايی و دوام ( durability) و سرويس دهی بتن سيمانی را افزايش ميدهد. دکتر زاوو (Dr. Zhu) استاد دانشگاه آريزونا در آمريکا تلاشهايی را برای کاربرد بتن لاستيکی در پروژه های مسکونی و تجاری آغاز کرده است. او در نمونه خود در حدود ۸ درصد وزن سيمان از لاستيکهای فرسوده ريزشده استفاده کرده است.

ساخت بتن های چند منظوره با استفاده از مكمل A.C.P

منبع : ایران سازه

از جمله عوامل اصلی نفوذپذیری بتن می توان به تبخیر بخشی از آب اختلاط که جهت حصول کارائی یا روانی بیشتر به بتن اضافه می شود اشاره نمود که به دلیل عدم شرکت در واکنش هیدراسیون از بتن تبخیر شده و باعث ایجاد لوله های موئین زیادی در بتن خواهد شد. یکی دیگر از عوامل اثر گذار در نفوذپذیری بتن کسری فیلر سنگدانه ها و عدم استفاده از ریز دانه یا پر کننده مناسب است که ما را ناگزیر به مصرف سیمان بیشتر می کند . سیمان اضافه با جذب آب از مخلوط بتن باعث افزایش میزان مصرف آب شده و نهایتا نفوذپذیری را افزایش می دهد از سوی دیگر سیمان میزان قلیای بتن را بالا برده و احتمال سرطانی شدن بتن (A-A-R) را افزایش می دهد .
ماده افزودنی مکمل بتن A.C.P که بخش اساسی مواد سازنده اش را 1- میکروسیلیس 2- فوق روان کننده 3- واترپروف 4- کاتالیزور تشکیل می دهد با هدف ارتقاء خواص در زمان ساخت به بتن اضافه می کنیم. این ماده که در حدود 6 الی 9 درصد وزن سیمان به بتن افزوده می شود علاوه بر امکان کاهش حدود 15% الی 20% از نسبت آب به سیمان باعث افزایش کارائی یا اسلامپ بتن شده لذا به تراکم بهتر بتن و جلوگیری از حبس شدن هوا در بتن کمک نموده و هنگام باز نمودن قالبها هرگز مقاطع کرمو یا متخلخل روی بتن به چشم نخواهد خورد از سوی دیگر زمان حفظ اسلامپ بتن را جهت حمل بتن در مسافت های طولانی تر یا بتن ریزی با مدت زمان بیشتر افزایش داده و میزان نفوذپذیری و درصد جذب آب بتن را در حدود 90% کاهش داده و مقاومت فشاری را در حدود 50% افزایش می دهد.

افزودنی مکمل بتن پس از افزوده شدن به بتن رفتار های شیمیائی خود را به ترتیب ذیل شروع می کند:
ابتدا مواد فوق روان کننده سازنده A.C.P با انتقال بار الکتریکی منفی به دوغاب سیمان و افزایش اسلامپ به دلیل تبدیل نمودن بتن به مخلوط تک قطبی باعث افزایش اسلامپ می گردند.
به طور همزمان مواد واترپروف موجود در مکمل بتن با توجه به بافت کاملا میکرونیزه و غیر قابل انحلال خود طی انجام عمل اختلاط در بچینگ و تراک میکسر با جایگیری در ریز ترین فضاهای خالی و خلل فرج ریز میکروسکپی باعث رفع اثرات نامطلوب کم بودن فیلر در بتن می گردند بدین ترتیب نفوذپذیری بتن به مقدار قابل توجهی کاهش پیدا می کند.
پس از آغاز واکنش هیدراسیون میکروسیلیس(SiO2) موجود در مکمل بتن با Ca(OH)2 قابل انحلال وارد واکنش شده و سیلیکات کلسیم هیدراته(C-S-H) تولید می کند.
سیلیکات کلسیم ایجاد شده علاوه بر غیر قابل انحلال بودن باعث بالا بردن مقاومت فشاری بتن شده و یکی از عوامل اصلی قلیائی بتن را کاهش می دهد و نقش موثری در کاهش احتمال بروز واکنش قلیائی سنگدانه ها خواهد داشت .
مواد کاتالیزور سازنده افزودنی مکمل بتن نقش اساسی در بهبود انجام واکنش میکروسیلیس با Ca(OH)2 موجود در بتن دارند زیرا تمامی واکنش های شیمیائی برای پیشرفت نیاز به نوعی کاتالیزور دارند.
کاتالیزور به کار رفته در مکمل بتن باعث تکمیل و بهبود واکنش فوق الذکر می گردد و از به هدر رفتن میکروسیلیس ( که در طرح های اختلاط معمول در حدود 15% است) جلوگیری به عمل می آورد به همین دلیل است که مصرف مکمل بتن در حدود 2% کمتر از ژل میکروسیلیس یا میکروسیلیس و فوق روان کننده به صورت مجزا خواهد بود